Buurthuiswerk

Het buurthuiswerk is in Nederland ontstaan aan het einde van de 19e eeuw. Aanvankelijk waren buurthuizen, in de beginperiode volkshuizen genoemd, bedoeld als middel voor de culturele opvoeding van de vaak nog on- of halfgeschoolde burgers. In de loop van de 20e eeuw werden buurthuizen door verschillende maatschappelijke groepen als middel ingezet voor onder andere volksopvoeding, onmaatschappelijkheidsbestrijding, emancipatie en als mogelijkheid tot ontspanning. Naast buurthuizen ontstonden ook dorpshuizen, ruimte biedende accommodaties voor het plaatselijk verenigingswerk, en jeugdcentra, met een vergelijkbare doelstelling als buurthuizen, maar dan specifiek voor jongeren. De afbakening tussen voorzieningen als volkshuizen, buurthuizen, dorpshuizen en clubhuizen is vrij vloeiend.