Bazylika San Francisco el Grande

Bazylika San Francisco el Grande – neoklasyczna hiszpańska bazylika pod wezwaniem św. Franciszka Wielkiego. Jedna z największych świątyń w Madrycie. Powstała w latach 1761–1784, za panowania Karola III.

Bazylika została zbudowana w stylu neoklasycystycznym w drugiej połowie XVIII w. wg projektu Francisca Cabezas, rozwiniętego później przez Antonia Plo i ukończonego przez Francesca Sabatiniego. W budynku wyróżnia się kopuła o trzeciej co do wielkości średnicy kołowej wśród chrześcijańskich świątyń oraz bogaty wystrój wnętrz w stylu eklektycznym z końca XIX w. Istotna jest także pinakoteka świątyni reprezentatywna dla malarstwa hiszpańskiego z XVII–XIX wieku, z obrazami m.in. Zurbarana i Goi.