Grób François

Grób François – datowany na IV wiek p.n.e. etruski grób komorowy, odkryty w 1857 roku na cmentarzysku Ponte Rotto w starożytnym Wulczi przez Alessandra François.

Grób składa się z długiego na 28 m dromosu, prowadzącego do westybulu z przylegającymi doń komorą główną i komorami bocznymi. Komora główna nakryta jest dwuspadowym dachem, jej ściany obłożono okładzinami imitującymi marmur. W grobowcu znajdowało się 25 szkieletów i pochówki ciałopalne, a także bogate wyposażenie w formie złotej biżuterii, kamieni szlachetnych, malowanych waz i wyrobów z brązu.

Grobowiec zdobył sobie sławę dzięki zdobiącym westybul freskom. Przedstawiono na nim ofiarę złożoną przez Achillesa z jeńców trojańskich na pogrzebie Patroklosa oraz scenę z dziejów Etrusków, w której Mastarna uwalnia Caile Vipinsa.