Izabela I Katolicka

Izabela I Katolicka, Izabela I Kastylijska – królowa Kastylii i Leónu w latach 1474–1504, a także królowa Aragonii w latach 1479–1504 jako żona Ferdynanda II Aragońskiego. Pierworodna córka króla Kastylii Jana II Kastylijskiego i Izabeli Aviz, wnuczki króla Portugalii Jana I Wielkiego. Jej małżeństwo i wspólne rządy z Ferdynandem Katolickim dały początek unii, w której efekcie powstało nowożytne Królestwo Hiszpanii. W historiografii określana również jako Izabela Katolicka, została Służebnicą Bożą Kościoła katolickiego.

Do najważniejszych wydarzeń związanych z życiem i panowaniem Izabeli Kastylijskiej należą: małżeństwo z Ferdynandem Aragońskim i unia personalna Kastylii z Aragonią, ustanowienie w Kastylii inkwizycji, zdobycie Grenady i tym samym zakończenie wielowiekowej rekonkwisty, oraz wsparcie wypraw Krzysztofa Kolumba przez Atlantyk, które doprowadziły do odkrycia Nowego Świata i uczyniły wkrótce Hiszpanię jednym z największych imperiów kolonialnych w historii.