Lodowiec Szelfowy Rossa

Lodowiec Szelfowy Rossa – największy lodowiec szelfowy Antarktyki, o powierzchni 487 000 km². Został odkryty 28 stycznia 1841 przez Jamesa Clarka Rossa, który sporządził jego mapy, i nazwany jego imieniem.

Od Lodowca Szelfowego Rossa co pewien czas odrywają się fragmenty znacznych rozmiarów, tworząc największe na świecie góry lodowe. Jeden z takich przypadków miał miejsce w 1956, a inny w marcu 2000, gdy oderwała się góra lodowa o powierzchni 11 000 km². Jej fragmenty do dziś dryfują po Oceanie Południowym.

Roszczenia terytorialne do znacznej części lodowca zgłasza Nowa Zelandia, nazywając ten obszar Dependencją Rossa.