Muzeum Stanisława Wyspiańskiego

Muzeum Stanisława Wyspiańskiego – nieistniejący obecnie oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Znajdowało się w Kamienicy Szołayskich. Budynek ten od 2012 roku jest wykorzystywany jako galeria wystaw zmiennych, zaś dzieła Stanisława Wyspiańskiego w większości znajdują się w renowacji.

Utworzenie muzeum zapoczątkował sam Wyspiański, ofiarowując w 1901 roku Muzeum Narodowemu nigdy niezrealizowane projekty witraży do katedry wawelskiej. Następnie, zgodnie z ostatnią wolą artysty, po jego śmierci trafiły do muzeum jego ostatnie prace z domu i pracowni w Węgrzcach pod Krakowem. Przekazała je wieloletnia opiekunka i ciotka Wyspiańskiego, Joanna z Rogowskich Stankiewiczowa. W 1920 roku wraz z kolekcją Feliksa "Mangghi" Jasieńskiego do muzeum trafiły kolejne portrety i pejzaże Wyspiańskiego, kolekcjonowane przez Jasieńskiego.