Wyspa Tyberyjska – jedna z dwóch wysp na Tybrze i jedyna wyspa na jego rzymskim odcinku. Jest na 270 m długa i do 67 m szeroka, ma powierzchnię 1,8 ha.
Największym z kilku położonych na niej obiektów jest szpital bonifratrów po północno-zachodniej stronie wysepki. Istnieją także dwa kościoły: przyszpitalny kościół św. Jana Kalibity i po stronie południowo-wschodniej jeden z rzymskich kościołów tytularnych – bazylika św. Bartłomieja z relikwiami męczenników. Leży tu też średniowieczny kompleks z wieżą rodziny Gaetanich, z której wywodził się papież Bonifacy VIII.
Według legendy, kiedy w 293 roku p.n.e. miasto dotknęła zaraza, za poradą ksiąg sybillińskich postanowiono wysłać poselstwo do słynnego sanktuarium uzdrawiającego boga Asklepiosa w Epidauros, aby sprowadzić do Rzymu świętego węża, symbolizującego boga.
Wikipedia https://pl.wikipedia.org/wiki/Wyspa_Tyberyjska
Współrzędne 41°53'26.208" N 12°28'38.441" E