Constantijn I van Griekenland

Constantijn I was koning der Hellenen van 1913 tot 1917 en van 1920 tot 1922. Hij was opperbevelhebber van het Helleense leger tijdens de mislukte Grieks-Turkse Oorlog van 1897 en leidde de Griekse troepen tijdens de succesvolle Balkanoorlogen van 1912-1913, waarin Griekenland Thessaloniki won en verdubbelde in oppervlakte en bevolking. Hij besteeg de troon van Griekenland op 18 maart 1913, na de moord op zijn vader.

Zijn onenigheid met Eleftherios Venizelos over het feit of Griekenland mee zou doen met de Eerste Wereldoorlog leidde tot het Nationale Schisma. Constantijn dwong Venizelos twee keer ontslag te nemen, maar in 1917 verliet hij Griekenland, na dreigementen van de troepen van de Entente die Athene zouden bombarderen; zijn tweede zoon, Alexander, werd koning.