Exedra

Een exedra is in de oud-Griekse en Romeinse architectuur een halfronde nis of uitbouw, soms in de gevel van een gebouw onder een halve koepel, die kon dienen voor vergaderingen, gesprekken en lezingen. In de oorspronkelijk Griekse vorm was een exedra een zitgelegenheid aan de buitenkant van een gebouw, een ruimte met een gebogen zitbank die grensde aan een zuilengalerij. Een exedra kan ook een gebogen onderbreking zijn van een rechte colonnade, met of zonder zitbank in de vorm van een halve cirkel. Boven de ronde zitbank kunnen beelden staan, al of niet met een fontein in het hart van de halve cirkel.

De exedra vormde de ronde afsluiting van de Romeinse basilica, waaruit zich de apsis in christelijke kerkgebouwen ontwikkelde. De mihrab werd de islamitische variant.