Wał Atlantycki

Wał Atlantycki – system umocnień ciągnących się na długości 3862 km wzdłuż zachodnich wybrzeży Europy, od granic Hiszpanii do północnych krańców Norwegii.

Został wzniesiony przez Niemców podczas II wojny światowej na okupowanych terenach. Miał stanowić podstawę obrony niemieckiej w przypadku inwazji wojsk alianckich na kontynent europejski.

Wał Atlantycki był najsilniej ufortyfikowany w rejonie Calais, gdzie spodziewano się, ze względu na bliskość angielskiego wybrzeża, głównego uderzenia wojsk inwazyjnych, znacznie słabiej natomiast w Normandii, co wykorzystali alianci 6 czerwca 1944, w początkowej fazie operacji Overlord.